GEGURITAN

Ibu...

anakmu kang dak wanti wanti..

Kang dak kawatirake..

Kak kok titipake ana pawiyatan luhur iki...

Iki anakmu..

Kang durung isa nyenengke ibu..

Kang durung bisa nyenengke keluarga..

Kang isih dadi tanggunganmu ibu..

Nanging ibu..

Anakmu iki bakal banggakke ibu..

Banggakke keluarga kabeh..

Anakmu rak bakal nyerah bu..

Kanggo nyekel lintang ana langit..

Kang kadhang ditutup mendhung..

Kang kadhang mripat wae wis ora bisa weruh..

Nanging anakmu iki janji ibu..

Senajan ketok nakal

Senajan nyekel buku wae ngantuk..

Gayane nyekel rokok neng ngarep kanca2..

Ben diarani sangar..

Metu bengi-bengi jalan-jalan karo pacar..

Ben diarani payu..

Nanging ana krenteg atine..

Pengen banget bisa sukses..

Isa oleh ipk kumlot..

Isa gage olih kerja sing bener..

Kuwi awakmu nang..

Kang ora bisa nahan nafsu senenging donya..

Nanging aku salah..

Awakmu iki..

Saiki wis isa nahan nafsu senenging donya..

Lan padhanging donya isa katon ing mripatmu..

   

Layang iki kanggo sliramu..

Layang batin kang ora bakal pernah kok woco..

Aku arep ngilang sakwetara..

Menawa setahun nanging ora merga wong liya..

Merga aku kudu fokus ngadepi perkara..

Perkara kang wis suwi dadi kekarepan ati..

Kang ijih ora kena diganggu sapa- sapa..

Aku arep jaluk ngapura..

Menawa ilange awakku marahi sliramu lara..

Nanging aku iki wis tuwa..

Lan aku durung olih apa-apa saka uripku iki..

Aku nyuwun ngapura...

Fesbuk iku apata..

Kok marahi awakku iki rak ceto..

Fesbuk iku apa..

Kok marahi wong-wong dadi kentekan wektu..

Jarene jejaring sosial..

Nanging kok ngedohake saka wong-wong kang cedak..

Jarene sarana hubungan..

Ning kok marahi wong rasa-rasa nyekel gawean..

Trus dinding fesbuk kuwi apata..

Kok pada sambat ana kana..

Apa pada lali anane gusti kang nampa kabehe sambat..

Apa pada ora wedi kabeh wong reti masalahe?

Gusti..

Dalem namung tiyang kang lemah..

Kang boten saged mlampah piyambak..

Gusti..

Dalem namung tiyang ingkang gampil gripil..

Tansah kegoda kesenengan donya..

Gusti..

Hamung siji panyuwunku..

Tuntun dalem wonten ing margi kang padhang gusti..

Duh Gusti..

Mendung

Langit iki rasane abot banget

Kaya wis entek mangsane srengenge

Kaya kudu nibakake abote ana kene

Ati iki wis ora ana tutuge

Luru srengenge..

Ngoyak padhange..

Nanging mega ya ora ana kesele

Ngadhangi dalane..

Nutupi sunare..

Isih ana angin,

Nanging apa kudu ngenteni angin?

Renaning Dinamu

Kang dak antu-antu dudu rupa bagusmu

Dudu esem kang ngujiwat kanggo aku

Nadyan kuwi bisa nentremake atiku

Aku mung lega nyawang senengmu

Sliramu tetep sliramu

Kangen nadyan tansah ketemu

Menenge awakku marang sliramu

Sapa reti bisa gawe renaning dinamu

Menengmu

Aku uga bisa nyopanake

Apa kang beda ing ragamu

Nadyan sliramu namung nangis

Nanging santun iki dak tetesake

Gandamu kang mbok cirikake

Iku ganda kang dak utamani

Sliramu pancen ilang

Ana ing langit, ora purun lamis

Menengmu, Tangismu..

Aku Reti...

KIDUNG WENGI

Wengi iki kebak rasa sepi

Sepi nglangut sepa tanpa pagut

Samun ngrerujit anganyut-anyut

Jangkrik kang ngerik kaya aweh pemut

Klawan lelakon kang agawe suntrut

Kidung wengi mrambat talining maruta

Mecah swasana sungkawa

Manggih rasa kang beda

Nambani dhuhkita

Kidung wengi wanci tengah ratri

Mbaleni citra jaman kawuri

Kang kebak landheping eri

Eri marung gawe wurung

Nalika nandhang gandrung

Prasasat edan turut lurung

Wengi kang kebak rasa sepi

Mung kinancan donga puji

Nyaket mring ngarsane Gusti

Kang paring pepajar sayekti

GURU

Guru iku panutaning tingkah laku

Guru patut digugu lan ditiru

Guru ora butuh disubya-subya

Guru amung saderma melu mbangun negara

Lan...

Guru tansah ndedonga

Mugi tan ana kawula

Kang wuta sastra

Mula guru pancen wis trep

Oleh pisung-sung pahlawan tanpa tandha jasa