puisi geguritan pribadi

Puisi Pribadi Intan Nukhi Adhiya

Ibu...

anakmu kang dak wanti wanti..

Kang dak kawatirake..

Kak kok titipake ana pawiyatan luhur iki...

Iki anakmu..

Kang durung isa nyenengke ibu..

Kang durung bisa nyenengke keluarga..

Kang isih dadi tanggunganmu ibu..

Nanging ibu..

Anakmu iki bakal banggakke ibu..

Banggakke keluarga kabeh..

Anakmu rak bakal nyerah bu..

Kanggo nyekel lintang ana langit..

Kang kadhang ditutup mendhung..

Kang kadhang mripat wae wis ora bisa weruh..

Nanging anakmu iki janji ibu..

Senajan ketok nakal

Senajan nyekel buku wae ngantuk..

Gayane nyekel rokok neng ngarep kanca2..

Ben diarani sangar..

Metu bengi-bengi jalan-jalan karo pacar..

Ben diarani payu..

Nanging ana krenteg atine..

Pengen banget bisa sukses..

Isa oleh ipk kumlot..

Isa gage olih kerja sing bener..

Kuwi awakmu nang..

Kang ora bisa nahan nafsu senenging donya..

Nanging aku salah..

Awakmu iki..

Saiki wis isa nahan nafsu senenging donya..

Lan padhanging donya isa katon ing mripatmu..

Layang iki kanggo sliramu..

Layang batin kang ora bakal pernah kok woco..

Aku arep ngilang sakwetara..

Menawa setahun nanging ora merga wong liya..

Merga aku kudu fokus ngadepi perkara..

Perkara kang wis suwi dadi kekarepan ati..

Kang ijih ora kena diganggu sapa- sapa..

Aku arep jaluk ngapura..

Menawa ilange awakku marahi sliramu lara..

Nanging aku iki wis tuwa..

Lan aku durung olih apa-apa saka uripku iki..

Aku nyuwun ngapura...

Fesbuk iku apata..

Kok marahi awakku iki rak ceto..

Fesbuk iku apa..

Kok marahi wong-wong dadi kentekan wektu..

Jarene jejaring sosial..

Nanging kok ngedohake saka wong-wong kang cedak..

Jarene sarana hubungan..

Ning kok marahi wong rasa-rasa nyekel gawean..

Trus dinding fesbuk kuwi apata..

Kok pada sambat ana kana..

Apa pada lali anane gusti kang nampa kabehe sambat..

Apa pada ora wedi kabeh wong reti masalahe?

Gusti..

Dalem namung tiyang kang lemah..

Kang boten saged mlampah piyambak..

Gusti..

Dalem namung tiyang ingkang gampil gripil..

Tansah kegoda kesenengan donya..

Gusti..

Hamung siji panyuwunku..

Tuntun dalem wonten ing margi kang padhang gusti..

Duh Gusti..

Mendung

Langit iki rasane abot banget

Kaya wis entek mangsane srengenge

Kaya kudu nibakake abote ana kene

Ati iki wis ora ana tutuge

Luru srengenge..

Ngoyak padhange..

Nanging mega ya ora ana kesele

Ngadhangi dalane..

Nutupi sunare..

Isih ana angin,

Nanging apa kudu ngenteni angin?

Renaning Dinamu

Kang dak antu-antu dudu rupa bagusmu

Dudu esem kang ngujiwat kanggo aku

Nadyan kuwi bisa nentremake atiku

Aku mung lega nyawang senengmu

Sliramu tetep sliramu

Kangen nadyan tansah ketemu

Menenge awakku marang sliramu

Sapa reti bisa gawe renaning dinamu

Menengmu

Aku uga bisa nyopanake

Apa kang beda ing ragamu

Nadyan sliramu namung nangis

Nanging santun iki dak tetesake

Gandamu kang mbok cirikake

Iku ganda kang dak utamani

Sliramu pancen ilang

Ana ing langit, ora purun lamis

Menengmu, Tangismu..

Aku Reti...

KIDUNG WENGI

Wengi iki kebak rasa sepi

Sepi nglangut sepa tanpa pagut

Samun ngrerujit anganyut-anyut

Jangkrik kang ngerik kaya aweh pemut

Klawan lelakon kang agawe suntrut

Kidung wengi mrambat talining maruta

Mecah swasana sungkawa

Manggih rasa kang beda

Nambani dhuhkita

Kidung wengi wanci tengah ratri

Mbaleni citra jaman kawuri

Kang kebak landheping eri

Eri marung gawe wurung

Nalika nandhang gandrung

Prasasat edan turut lurung

Wengi kang kebak rasa sepi

Mung kinancan donga puji

Nyaket mring ngarsane Gusti

Kang paring pepajar sayekti

GURU

Guru iku panutaning tingkah laku

Guru patut digugu lan ditiru

Guru ora butuh disubya-subya

Guru amung saderma melu mbangun negara

Lan...

Guru tansah ndedonga

Mugi tan ana kawula

Kang wuta sastra

Mula guru pancen wis trep

Oleh pisung-sung pahlawan tanpa tandha jasa

11. BOCAH-BOCAH

Dakdeloki saben isuk

Bareng karo ilange bulan ing langit

Bebarengan bocah-bocah kang gemruduk

Mangkat sekolah

Mertandhani Indonesia gemah-ripah

Kebak panganan

dakjumputi

Impen-impen

Ing dhadhane bocah-bocah

Supaya tansah sumringah bungah

Ora nganti kawirangan

Daksawang

Bocah-bocah ora ngerti

Marang ruwete kahanan

Ing padinan

Supaya gegadhan ora punggel

Atine mrepel tugel

Trubus-trubus iku

Supaya ngrembaka

Keturutan kang dadi panjangka mulya

12. WANGSULANA PITAKONKU

Kala semana asmamu dak eja

Kumandhang amber ngebaki dhadha

Kadheseg soroting netramu

Ngudhari tembang Asmaradana

Saiki

Asmamu wis dak apalake

Sliramu njarag ngluwari mbaka sawiji

Nganti ora bisa dak eja maneh

Lan semediku jugar

Jebul rumpil

Nempelake aksara kang wis kintir

Ing samodraning tresna

Wangsulana pitakonku

Apa isih ana angen-angen kang karajut

Sawise rembulan padhang kaping pitu?

13. WENGI

Wis tinulis ing tengah wengi

Sekabehing pangresahe bumi

Iki lelakone patih sengkuni

Kang nyoba medhar surasaning ati

Nalika tumibane bun-bun ing bumi

Dakcoba mbukak tatuning ati

Nalika aku mecaki dalan kang kebak pepali

Nalika angin wengi wis mati

Ana pitakon kang sajak nggodha ati

Aku Sengkuni

Apa iya isih bisa nyawiji marang gusti?

14. NGGENDHONG LALI

Aja gampang melik kahanan kang melok

Yen durung yakin bener lan penere

Tiwas dilabuhi naker ludira

Direwangi padudon karo tangga

Bot-bote ngukuhi mangka

Sing dikukuhi seneng mblenjani...

Wayah-wayahe milih wakil kanggo ngatur negara

Lumrahe wong cilik kanggo tameng

Sakabehing pocapane mung siji..

Wong cilik..

Rampung pilihan lali karo apa kang nate diucapake

Setali tiga uang sing tansah dadi kembang lambe ndisiki laline..

Pancen iku dadi tradisine wong cilik, kebak lali pangapurane

Sing sinimpen ing anggane mung kaluwarga lan partaine

Oalah begjane dadi wong cilik gampang disulayani

Ana sing isih anyar, bab BBM

Durung digedhong esuk sore demo mahasiswa

Buruh pating glembor salang tunjang polahe

Sawise digedhog,, sedina rong dina seminggu..

Adhem,ayem, ora suwala..

Lali lali lali sekabehane..

Wong cilik bisane mung nrima ing pandum

15. WARUNG LESEHAN TENGAH WENGI

Srengengemu wis kebacut meh angslup

Raga mung kari ragangan

Angete merga blonyohan lenga patra kang saiki wis rada langka

Netra wis ora cetha nrawangake dhuwit ana lampu bethetan

Ambegan wis mengkas mengkis luru cungkup

Parandene isih ndhempul rupa ora pakra

Ngganggo wedhak terbela lan benges menger kaya cengger

Ing warung lesehan tengah wengi

Aku nemokake sliramu lagi jogedan dadi sagopi

Nggembol penthil palsu, klayaban sadawane peteng kekes

Mblejeti kringet wangi peceren

Irenge wengi ora bakal obah

Senadyan kok gugah kareben gumregah

Impenku wis kebacut bubrah

Nalika swara adzan subuh wis mancal langit

Aku pamit karo nguncalake dhuwit

Patang ewu klonthang

Kanggo wedang teh sagelas lan gimbal rong cakotan

16. PAMUPUS

Pangimpen wis kadhung kabandhang wengi

Apa isih mantep ngaruhake kang ana sawah

Nalika nrabas pereng gunung Napas

Prenjak sore nggayer ing pang waru

Nembangake kidung kapang marang kembang asar

Sineksen sumiire angin ketiga

Jangkah kang nggiring ati kangen

Nggawa pangentha ngrajut panjangka

Parandene kang gumawang rasa ampang

Pancuran bening aweh pangiling-iling

Prasapa tansah ngranuhi

Kaya nalika sepisanan sapatemon

Dina-dina mbujug lakune mangsakala

Candhikayu ngrenggani liring netra

Nanging prenjak sore wis ora kekiter ing pager

Kumriciking sumber sendhang Plumpung

Dadi crita ginawa sangu ngumbara

Nunjem ing awang-awang batin

Rikala bun esuk kinekep rasa kapang

Wis ana kang nyilem ing kedhunging gurit

Suwara angin nyasak gegodhongan aweh sasmita

Cabaring ancas kang nate ginagas

Pranyata panjangka cengkah karo kang ginaris

Sinawang saka pusarane Eyang Bonokeling

17. DALAN

Yen sinawang saka kadohan

Katon edi, endah

Nengsemake ati

Urut pinggir tinanduran kitri

Menawa panas kanggo pangauban

Tumrap kang rumangsa sayah

Liwat dalan iki..

Aku dagang oleh bathi

Kepara turah, kabeh barang pengaji

Ya liwat dalan iki

Sikilku kecocrok eri

18. SURUP

Merga isih wengi

Akeh wong kang ora nggraita

Akeh wong kang ora nyana

Akeh wong kang pancen ora ngira

Lali lamun surup bakal tumeka

Merga isih esuk

Padha ketungkul angone suka pari suka

Padha ketungkul anggone luru bandha

Padha ketungkul anggone sembrana

Lali lamun surup bakal tumeka

Merga wus awan...

Srengenge lingsir lagi cancut taliwanda

Ajar ngibadah, caket mring kawasa

Nadyan kabeh mau mung samudana

Lali lamun surup bakal tumeka

Rasa getun lan nalangsa di kaya ngapa

Rasa nandhang sakabehing lelara

Kepangan yuswa kang pancen wis tuwa

Mangka dununge ngibadah durung pana

Lali lamun surup bakal tumeka

Duh Gusti, jebul surup wis tumeka.

19. MUSPRA

Sumilir angin pesisir

Nengsemake atiku

Sing kumanthil ing saben mangsa ketiga

Rina wengi ora nglegewa

Marang nasibku sing nrenyuhake

Ati kaya-kaya setengah mati

Awak iki nalika sira tengeri

Ana ing pucuking driji

Nanging ora bisa nyawiji

Swaraning beda carane

Nyembah Gusti lan dhhuwuring pager wesi

Kang direka daya mangsa

Kang kumawasa

Ora tepa marang sapadha-padha

Aku rila legawa

Sliramu bisa mrana-mrene

Njala iwak nyang segara

Kanggo nglalekake angen-angen sing wis muspra

20. KANGGO SLIRAMU

Apa sliramu ngerti

Grimis kuwi ngaling-alingi

Panyawang lan pangarep-arepku

Pasuryan sing sajak rangu

Apa sliramu ngerti..

Nalika awakmu jumedhul

Pamikirku dadi ngalor ngidul

Sliramu meneng ora suwala

Tanpa daya, dak anthuki sunaring netra

Apa sliramu ngerti..

Telung lembar layangku

Mider miber kanggo sliramu

Banget anggonku ngantu

Tan ana piwalesmu

Tulungana awakku..

Gawekna taman jroning kalbumu

Taman kapercayan

Taman sih ketresnan