CERKAK

CERKAK CITRA

“Aku iki wis kesel dibanding-bandingke meneh karo Citra. Wes cukup semene wae aku wis ora pengen kancanan meneh” grundele Sarah karo nangis sesegukan ana kamar. Kepiye ora serik, kepiye ora lara, menawa pepujaning ati sing wis suwi disenengi Sarah kelakon karo Citra. Kanca cedhake dhewe.

Ana SMA N 15 Semarang, ana wong loro sing raket banget. Jenenge Sarah karo Citra. Loro-lorone ayu, wis pokoke dadi ikon ana sekolah kuwi. Apa maneh ket kelas siji wong loro kuwi wis bareng-bareng. Angger ana wong weruh mesthi setuju yen wong loro kuwi ayu. Padha ayune. Nanging Citra kuwi ket mlebu dhisik ana SMA N 15 wis dadi model ana majalah-majalah. Kadhang dadi model iklan, kadhang maneh dadi model jilbab. Pancen yen didelok-deloki Citra kuwi luwih ayu tinimbang Sarah. Nanging mbuh yen ayune Citra kuwi merga pinter macak tinimbang Sarah.

Aku dhewe seneng karo Citra, merga aku iki wedok, ya jenenge ora seneng nanging ngefen. Lha piye kok ano wong ayu, terkenal, modhel, apikan sisan ana SMA iki. Nalika istirahat, aku ora weruh Citra, mung Sarah lagi lungguh dhewekan. Tak cedhaki Sarah lan tak jejeri.

“Lho Rah, kancamu sing ayu nangdi?” pitakonku karo Sarah.

“Sapa? sing ayu ki ya mung aku thok Sa neng sekolah iki, ora ana liyane, haha. Ora-ora guyon, Citra ana pemotretan nang majalah olga, biasalah artis kan sibuk. Mbuh saikine Citra dadi sibuk banget seploke dadi iklan produk rokok ana jakarta wingi. Padahal ya isih sekolah nanging kok ora wedi yen keteteran pelajarane. Yo karang cah pinter, ujian yo Citra isih iso nggarap, rak ketang nyonto aku sitik-sitik Sa, haha. La koe kok yo dhewekan, biasane karo gengmu kae..?”

“Geng oposih, haha sejak kapan aku nduwe geng, wong ya kancanan biasa wae kok.”

“ooo... ngono tho.. yawis sa, karo aku wae kene. Kancani wong Citra ora mangkat, aku ya males yen dikon nggabung-nggabung karo geng-geng sing kemayu-kemayu kae. Mbuh rumongso ayu opo pie ya sa, haha..”

Sak ngertiku wong sing paling kemayu sak sekolahan ki ya Citra karo Sarah, nanging kok ya Sarah isih ngarani yen bocah-bocah kae pada kemayu. Ya lumrah yen cah SMA isih ayu-ayunan kaya ngono, nanging tetep sing paling kemayu ya kembar mayang Sarah karo Citra.

Dina-dina sakwise kuwi, aku lungguh ana jejere Sarah yen Citra ora mangkat. Aku dadi saya cedhak karo Sarah. Suwe-suwe kok dadi kancanan raket. Yen Citra mangkat sekolah, aku tetep karo Sarah merga wis kadung cedhak. Mbuh kepiye aku ora isa cedhak karo Citra, nanging apa-apa Sarah cerita karo aku. Aku lagi reti yen Sarah iki seneng karo Randy, anake wong sugih sing ana ing kelas XIB. Kelas sebelahku. Wonge pancen ganteng lan dadi idolane para kanca-kancaku. Nanging Sarah iki wis cedhak karo Randy, SMS e Randy dicritakake marang aku.

“Aku ki kadang gregeten karo Randy, jane ki wonge seneng karo aku apa ora sih, ket kelas X ya wis cedhak. Wis ana setahun, nanging kok wonge ora pernah ngomong yen wonge seneng karo aku. Piye ya sa, ngono iku?” critane Sarah marang aku.

“Lha Citra ngerti gak?”

“Ya Allah Alsa, aku gak wani cerito masalah iki nang Citra, Citra terus sing cerita masalah cah lanang neng aku. Aku isin yen cerita masalah aku seneng karo Randy, lapiye, Randy yen dibandingake karo pacar-pacare Citra ya kalah adhoh. Aku isin mending ora usah cerita lah.”

“Ya ora lah, Randy kan sugih, bagus, orapapa sih cerita karo Citraa”

“Ora lah sa, sesuk wae yen wis jadian. Aku ya mung di PHPni terus ngono kok”

Aku lan Sarah meneng. Ana neng pikirane dhewe-dhewe. Enak ya dadi Sarah, isa cedhak karo wong populer ana ing sekolah iki. La aku? Pacaran karo kakak kelas, ora pati bagus yen dibandingake karo Randy.

“Alsa...”

“Napa Rah?”

“Ewangi aku golek cara ngungkapke perasaanku neng Randy ya?” Sarah ndeloki aku karo berharap. Aku rak nyangka Sarah bakal ngomong ngono. Saiki aku reti apa sing dirasakake Sarah. Tak pikir selama iki Sarah iki wong sing gengsinan, kemayu, rak gelem bergaul yen ora karo wong sing sederajat. Jebul kabeh sing tak pikir kuwi salah. Sarah dudu wong sing koyo ngono. Buktine sarah gelem kancanan karo aku. Nyatane Sarah kepikiran nyatakke perasaane karo Randy.

“Neng bali wae to, pas isih piknik...” usulku.

Dina piknik teka,Sarah nulis puisi ana kantonge. Aku, Sarah, lan Citra lungguh bareng cah telu. Ana hotel bali, ana taman ngarepe kolam sing katon apik. Bengi sakdurunge turu, aku lan Sarah weruh Randi lungguh ana pinggir kolam. Randi isih dolanan Hpne.

“Pye Sa, aku rono ki?”

“Yo toya! La po meh mbok balangke puisine yo rakpopo, aku iklas. Tapi sakdurunge aku meh tekok, kowe tenan seneng tho?”

“Iyo bos, seneng, asem ya. Haha”

Aku mundur lan lungguh ana ngarep kamar. Tak sekseni Sarah mlaku lan mandheg ana mburi wit-witan mburine Randi. Sarah maju mundur kaya ragu-ragu. Sedurunge mlaku, Sarah malah ndodok ana ngisor wit-witan. Bar kuwi ngadek maneh. Suwi banget. Sedurunge Sarah maju maneh, ana Citra mlaku lan ujug-ujug njejeri lungguhe Randi. Aku sing maune lungguh ngarep kamar melu nyedhaki si Sarah.

Sarah ngomong karo suara bisik-bisik.

“Aku ki mau wis arep maju, wis mantep lho Sa, ning kok ora ngira ana Citra, piye iki Saa... huhuhu”

Wajahe Sarah ngenteni jawabanku. Perasaanku dhewe ya ora enak kok ana Citra lungguh jejere Randi, ana apa bocah loro kuwi? Apa ana hubungan khusus apa kepiye? Aku mung meneng neng ngarepe Sarah. Wedi salah ngucap amarga perasaanku dhewe ya ora enak.

Aku lan Sarah ngrungokake omong-omongane Randi lan Citra.

“Lintange akeh ya Ran, ora kaya neng semarang, nalika madhep langit, mesthi mendhung”

“Iyo, aku wis suwi banget kepingin kaya ngene iki karo kowe Cit, nanging kowe sibuk terus”

“Ngapurane ya Ran...”

“Cit, aku seneng karo kowe ket kelas siji, gelem rak, kowe dadi pacarku Cit?”

Randi ndeloki Citra. Nanging Citra ora jawab. Citra mung mesem. Sarah tak deloki mripate abang lan kaya wis ameh netes eluhe. Sarah mlaku bali menyang kamar. Aku ditinggal Sarah dhewekan. Aku ngetutake Sarah ana kamar. Sarah nangis ana bantal. Pengen rasane ngeneng-neng nanging aku dhewe ya ora kuat menawa masalahe wis kaya ngene iki. Aku turon jejeri Sarah lan tak lus-lus rambute. Nganti sakjam nangis, Citra durung ketok mlebu kamar. Sarah isih nangis ana bantale. Aku mung iso meneng nanging ora iso turu. Ora reti kepiye sing kudune tak lakoni. Nanging sing cetho, Citra isih pacaran karo Randi ana jaba. Let sedhiluk Citra mlebu kamar.

“Lho Sa, Sarah kenang ngapa koh nangis?”

Aku mung gedhek-gedhek.

“Koe kenang ngapa Rah, ko nangis? Cerita lah karo nyong”

Sarah ora gelem jawab. Nangise malah tambah seg-segan. Nek tak sawang-sawang wajahe Sarah nalika nangis dadi luwih ayu tinimbang Citra. Aku meneng thok, wedi salah ngomong. Citra suwi banget ana kono tekok kenapa Sarah bisa nangis.

“Rah, kowe nganggep aku kanca apa ora sih?! Aku iki sahabatmu Rah ket SMP. Suwene iki kowe rak tau ono masalah sampe koyok ngene. Saiki ana masalah koyok ngene kowe ora gelem cerita. Jane kowe nganggep aku kanca apa ora. Apa masalahmu iki sing nyebabake aku? Jawab kenapa sih Rah? Kowe barang Sa, kowe reti tho masalahe Sarah? Kenapa sih wong loro pada nutup-nutupi kabeh saka aku? Aku iki sapa? Apa aku iki wong liya? Sampe kudu ditutup-tutupi ngene saka aku?”

Luhe Citra netes. Citra nangis. Lagi iki aku weruh primadonane sekolah nangis. Sarah sing maune turu saiki lungguh njejeri Citra.

“Koe ki kancaku sing paling ayu, aku ki kagum karo kowe ket mbiyen Cit, aku ki pengen dadi kowe. Lhawong sing tak senengi wae senenge karo kowe. Aku iki benci karo awakku dhewe Cit, aku benci!!”

Aku nangis ngrungokake tembung-tembunge Sarah.

“Rah, nek apa sing ana ning awakku marai aku kelangan kowe, marai kowe rak seneng karo aku, aku emoh Rah dadi koyok ngene. Rah, aku janji, aku bakal mandeg dadi ayu Rah, aku bakal mandeg dadi ayu meneh.......”